De bigamist - Rona Halsall

Dubbel is niet altijd meer ! 

In het veelvoud van spannende boeken dat op de markt komt, ontdek je graag een fris thema. En dat kan nog steeds. Denk aan Freida McFadden, Mathijs Deen, Matthew Blake, C.I. Pattison enz. Een huwelijk met een bigamist zou daarbij kunnen horen. 

Zoals de cover al vertelt lijkt architect Sam de perfecte partner te zijn. Helaas komt er na enkele onverklaarbare calamiteiten en enig toeval, een doortrapte opportunist tevoorschijn. Hoe diep is de val waarin kunstenares Emma is getrapt? Net wanneer het antwoord op die vraag je gaat beklemmen, komt Rona Halsall met een zeer verrassende ontwikkeling. Ook Emma heeft bij het kiezen voor Sam niet erg ethisch gehandeld. 

Op hier en daar enkele te uitleggerige passages na, is er romantechnisch op dit boek niets aan te merken: de verhaallijn is aanhoudend spannend en vaak verrassend, het tempo blijft hoog, de personages hebben boeiende lagen en met taal en stijl wordt vakkundig omgegaan. Omdat de schrijfster hier duidelijk gekozen heeft voor een plot gedreven boek, is er geen ruimte voor de cottage-sfeer, de golvende landschappen en de meren van Noord-Engeland. Daarvoor moet je bij Elly Griffiths of Ann Cleeves zijn, auteurs die hun verhaal wat trager opbouwen.

Blijft over: het thema 'bigamie'. In het nawoord vertelt Rona Halsall dat er meer bigamisten zijn dan je zou vermoeden. Daarom wilde ze onderzoeken wat iemand ertoe kan bewegen om een dubbel huwelijk aan te gaan. Zowel Sam als Emma dragen bij aan het antwoord op deze vraag. Meer vertellen zou spoilers met zich mee brengen... De grootste uitdaging van dit thema is de geloofwaardigheid. En daarin is de schrijfster geslaagd. Zeker in één van beide hoofdpersonen kun je je als lezer haast moeiteloos verplaatsen.

'De bigamist' is een stevige binnenkomer van Rona Halsall in het Nederlandse taalgebied. Uitgeverij Luitingh Sijthoff kan voor de volgende seizoenen uit tig andere spannende boeken van haar hand kiezen. Als deze originele primeur de lezers vindt die hij verdient, dan zal dat zeker gebeuren!

★★★★  

De redder - Mathijs Deen

Wie redt, die zwijgt ! 

In het derde deel van deze Waddenreeks zijn de Duitse collega's van de zeepolitie aan zet. Rechercheur Liewe Cupido, bekend van 'De Hollander' en 'De duiker', krijgt in het onderzoek naar de kapitein van de gezonken MS Pollux assistentie van Xander Rimbach. De jonge agent uit de wijnstreek rond de Neckar moet nog even acclimatiseren in de onvoorspelbare Waddenwereld met zwijgende, gelovige en bijgelovige eilanders en stormen die hand in hand gaan met de dood. 

Zwijgcultuur

Plaats van het speurwerk is het Oost-Friese eiland Norderney. Daar woont een gedeelte van de bemanning die heeft meegeholpen met het redden van de opvarenden bijna dertig jaar geleden. Hoewel het stoffelijk overschot van de schipper nu op de Engelse kust is aangespoeld, houden deze Duitse zeerotten hun lippen stijf op elkaar. 

Met de aanloop naar de ontplooiing van het recherchewerk heeft Mathijs Deen deze keer wel èrg lang gewacht. De privé-beslommeringen van Cupido nemen meer plaats in dan een achtergrondlijn zou mogen opeisen. Het wordt bijna een boek in een boek. 

De code gekraakt

Als Xander Rimbach het verleden probeert te ontsluieren, botst hij op de geniepige weerbarstigheid van sommige eilandbewoners. Bemoeizucht van vastelanders kunnen ze missen als kiespijn! Toch is er ook iemand die naar zijn geweten luistert...

Ook in 'De redder' legt de auteur zijn troefkaarten op tafel: beeldende taal, rotsvaste (hoofd)plotstructuur, beschouwende diepgang en originaliteit. Denk bij dit laatste b.v. aan stuurman Germen en zijn mysterieus ritueel dat langzaam ontcijferd wordt en aan de pastoor die het achterste van zijn tong niet laat zien. Gelukkig maakt deze Erich Ratzinger wel duidelijk dat hij geen familie is van...😏! 

Verwantschap 

Mathijs Deen is de Indridason van de Lage Landen! Beide schrijvers hebben de eilandgemeenschappen, het teruggaan in de tijd, de gestage plotopbouw en enige levensbeschouwing gemeen. De waan van de dag kan hen niet inspireren... Bovendien komen de verraderlijke zeegaten en onderzeeën enigszins in de buurt van de ruige Westfjorden.

En voor de oudere lezers: hoe komt het dat ik bij het rondreizende, geheimzinnige koffertje steeds moest denken aan het varkensleren koffer van Bob Evers, de fictieheld van Willy van der Heide? Dat moet jeugdsentiment zijn!

★★★★

Naar zachtheid en een warm omhelzen - Adriaan van Dis

Oorlog is een houten been !

In 'Naar zachtheid...' opent Adriaan van Dis een nieuw raam op zijn onalledaagse jeugd die zich afspeelde tussen het koloniehuis in de duinen en de woonst van de herenboer onder de grote rivieren. De onberekenbare meneer Java maakt in dit boek plaats voor de zwijgzame grootvader, de afstandelijke moeder wordt ingewisseld voor de warmhartige huishoudster Ommie. Maar in beide huizen leven de herinneringen aan oorlog, de strijd tegen de Jappen in het ene, de moffeninvasie in het andere. 

Het kind Adriaan gaat uit logeren in het grote huis van de kleiboer waar schaak wordt gespeeld, brandewijn gedronken, bloederige rosbief op tafel komt... om even later in de broekzak van het bijna kokhalzende jongetje te verdwijnen. 

'Sproet', zoals Ommie hem liefdevol noemt, is een nieuwsgierig, ondernemend kind dat een beetje zenuwachtig is. Je zou voor minder als oorlogen worden doorgegeven aan de volgende generatie. Ook de herinneringen van Ommie reiken tot een omgekomen verzetstrijder, onderduikers en een danseres met een houten been.

Toch is bij deze schrijver nooit alles kommer en kwel. Net als bij de Oekraïense auteur Andrej Koerkov blijft de duisternis altijd op afstand en wordt ze gesmoord in tragi-komische scènes. Als het ventje met een naar voren gekamde haarsnit van bij de kapper komt, zeg maar de Caesar-stijl, wacht hem een vurige, spartaanse reactie van opa. Alleen voor de lezer is dat lachen!

Bij Adriaan van Dis is de verbeelding altijd aan de macht! Zo is er het ontroerende stilleven van Ommie en grootvader die samen één krant lezen: twee sociale werelden onder één dak, een man en een vrouw die op een gereserveerde manier met elkaar vergroeid zijn. 

Het portret van Ommie, die een leven lang sloofde voor kost en inwonen en twee vrije middagen per maand, is aangrijpend. Voor de moederloze kinderen en het emotioneel verwaarloosde kleinkind was ze de zachtheid en de omhelzing uit de titel. Schrijvers die zich kwetsbaar durven opstellen converseren echt met hun lezers!

Adriaan van Dis schrijft zoals hij praat, temperamentvol, haast swingend, met een lust for life, vol verwondering en mededogen! Sproet is hem altijd trouw gebleven! 

★★★★ 

Zie ook de recensies 'Familieziek' en 'De kolonie mept terug' 

Feniks - Carina van Leeuwen

De veerkracht van een mythische vogel !

In het tweede deel van deze Cold Case-reeks biedt de voormalige oorlogsjournaliste Lyn Riley het Haagse speurdersteam weer haar diensten aan. Wat beide partijen bindt is het genieten van 'invloedrijke, machtige mannen te zien zweten onder doordringende rechercheogen'. Aan pit ontbreekt het de personages van Carina van Leeuwen nooit!

Net als in 'Magma' volgt het plot de conflictgevoelige lijn tussen politie en politiek. Als een kinderskelet gevonden wordt in een muur van het Catshuis, moet een cold case-dossier uit de jaren '90 opnieuw geopend worden. Dat betekent werken in moeilijke omstandigheden: papieren archieven, weinig of geen bewakingscamera's, geen DNA-databank enz. Bovendien is de enig mogelijke getuige een man die niet meer kan communiceren. Met het motto 'vermist is erger dan dood' in het achterhoofd gaat het onderzoeksteam aan de slag. Jammer genoeg is deze lijfspreuk niet populair onder daders...

Samen met een jonge hackster die de journalistiek in wil, surft Lyn over het dark web en breekt zo door de impasse waarin de politie terecht is gekomen. Wat later krijgt ze de kans om in een meesterlijke dialoog een onethisch alpha-mannetje in de hoek te dringen. 

Zoals je van deze schrijfster kunt verwachten zijn de hoofdrollen in haar boeken voor sterke, intelligente, zelfstandige vrouwen. Toch is er telkens ruimte voor kwetsbaarheid en vertwijfeling. Overtuigende karakters zijn altijd gelaagd. In Feniks gaat er veel aandacht naar de binnenkant van de mens. Er is Stella, de gedragsdeskundige, Dina, de rouwende moeder van het dode kind, Geert die vecht met zijn handicap en Lyn die worstelt met haar identiteit. 

Carina van Leeuwen heeft een krachtige, efficiënte pen. Die zorgt ervoor dat je bij het rechercheteam aan de vergadertafel zit, je de pedo-wappies naar de maan zou willen schieten en je Lyn toewenst dat ze, net als de Feniks, uit de as van haar verleden mag herrijzen! Op naar deel drie!

★★★★

Viroloog in een veranderende wereld - Marion Koopmans

Een bescheiden, grote dame !

Marion Koopmans is de tv-viroloog die de Nederlandse kijkers (en mijzelf) bij de hand nam zo lang de covid-pandemie onder ons was. Door middel van gesprekken tussen haar en haar zoon Micha, die trouwens muzikant is, kreeg deze biografie vorm. Hoewel haar nationale en internationale reputatie Marion vooraf ging, bleven er voor de kijkers nog veel oningevulde aspecten van haar persoonlijkheid over. Micha is er bijzonder goed in geslaagd om nieuwe en verrassende kanten van deze bescheiden vrouw met ons te delen: haar jeugd, haar reizen, haar buitenlandse studies en banen, de start van haar carrière in Nederland en de veeleisende taak die ze tijdens de covid-crisis op zich nam.

Dit boek leert ons dat wetenschappers niet altijd nerds zijn! Marion speelde toneel en saxofoon, woonde in India en beklom de Kilimanjaro. Langzaam maar zeker bracht de combinatie van vrachten energie, doorzettingsvermogen en doelgerichtheid haar naar de academische top en baanbrekend onderzoek.

Natuurlijk zal de leek enige moeite hebben met de wetenschappelijke hoofdstukken over bestaande virussen, strategieën om de verspreiding in te dijken of, beter nog, pandemieën te voorkomen, het gevecht om voldoende onderzoeksbudgetten te verzamelen enz. Minder moeilijk om te begrijpen is dat de overbevolking en de opwarming van de aarde hun tol eisen en meer ziek makende organismen onze lichaamscellen kunnen bedreigen.

Dat Marion in de corona-periode op een sociale manier bedreigd werd, is een schokkende constatering. Via social media maar ook fysiek werd ze geïntimideerd. Om zichzelf en haar familie te beschermen moesten er camera's rond haar huis geïnstalleerd worden. Het was de tijd van de irrationele, in complotten denkende wappies. Sindsdien heeft de virologe het bestrijden van fake news tot een persoonlijke missie gemaakt! 

Haar taak in deze wereld is nog niet voltooid! 

★★★★

De perfecte zoon - Freida McFadden

McFadden trekt alle registers open ! 

Freida McFadden scoorde hoog met 'De hulp' en de opvolger ervan, 'Wat de hulp weet'. Wie van deze verhalen genoten heeft, is vanzelfsprekend benieuwd naar haar meest recente: 'De perfecte zoon'. 

Dit plot speelt zich af in een New Yorkse buitenwijk waar maatschappelijk geslaagde burgers riant wonen en een comfortabel leven leiden. In het suburban-thrillergenre is het aan de auteur om overtuigend aan te tonen dat ook in zo'n windstil milieu 'a perfect storm' kan opsteken. Kenmerkend voor een suburban-setting is dat je met herkenbare personages te maken hebt. Ze bewegen zich tussen de drukke baan van de echtgenoot, het zorgende bestaan van de vrouw des huizes, opgroeiende tieners, sportactiviteiten en wat liefdadigheids- of andere engagementen. Je zit als het ware bij hen aan tafel waar je moeiteloos de conversatie kan volgen. 

Toch ontdek je snel dat er, net als in 'De logé' van Nelle Lamarr, onderhuidse spanningen aanwezig zijn die hun weg naar buiten zoeken en een niet te stoppen spiraal van alarmerende gebeurtenissen op gang brengen. Op een dag vallen de maskers af... Wat onberispelijk lijkt is dat lang niet altijd!

Wie is Liam, de lievelingszoon van moeder Erika, eigenlijk? Waarom neemt Erika rustgevende medicatie? Hoe betrouwbaar is modelechtgenoot Jason? En welke shaduwrol speelt Erika's vader? Dat zijn ingrediënten waar Freida McFadden wel een kruidig recept voor kan bedenken! 

Hoewel er geen dertien Liams in een dozijn zijn, is dit personage absoluut geloofwaardig. Daarvoor kunnen we bij wetenschappelijk onderzoek terecht en soms bij de actualiteit. Ook de moeder-zoon relatie is sterk invoelbaar, haar onterechte schuldgevoel en het spagaat waarin ze zich bevindt, ontroeren. Verder zorgt de bijrol van de nukkige tienerdochter Hannah in het eerste deel voor binnenpretjes. Een psychologische (spannende) roman valt of staat met de kwaliteit van de plotacteurs!

Dit is een boek over diverse vormen van pijn: pijn veroorzaken, pijn voelen, nooit pijn kunnen voelen. Het is ook een boek over de complexe relatie tussen bloedbanden en loyaliteit. En tot slot is het een confrontatie met kort door de bocht denkende medeburgers die oordelen en veroordelen op basis van interpretatie i.p.v. kennis. Denk hierbij ook aan het roepen en schelden op onze eigen social media!

Omdat Freida McFadden's succesvolste boeken vooral entertainen maar deze roman je ziel raakt, je heel wat leert en een maatschappelijke relevantie heeft, is 'De perfecte zoon' het betere werk. 

Plot gedreven schrijven én diepgang creëren kunnen best samengaan! En deze schrijfster krijgt dat als geen ander voor mekaar!

★★★★★

Zie ook de recensies van 'De hulp', 'Wat de hulp weet', 'De hulp ziet alles'

Iedereen hier liegt - Shari Lapena

 Het complot van twee narcistische vrouwen !

Net als in eerder werk maakt Shari Lapena in 'Iedereen hier liegt' gebruik van een jokkend personage dat een misstap wil verbergen. Eén leugen in een onfortuinlijke context kan genoeg zijn om een heel leven, een heel gezin en misschien zelfs meer families als een kaartenhuis ineen te laten storten. Ondanks het niet-kosjere gedrag slaagt de schrijfster erin om de lezer met deze onoprechte plotacteur te laten sympathiseren. Een mens dat ook prettige kanten heeft, hoeft zijn nek niet te breken. 

Als het dochtertje van deze dubbele-agenda-man spoorloos verdwijnt, komt het recherche-apparaat in actie en ploegen Gully en Bledsoe zijn doen en laten en dat van alle buren helemaal om. Wat tevoorschijn komt zorgt voor wantrouwen, roddels, schuldgevoelens, verwijten, woede... De schijnbaar zachte pen van Shari Lapena kan onverwachts vlijmscherp uithalen. 

Ook de verhoortechniek van de politiemensen beheerst ze als de beste. Met enkele goed gerichte vragen weet ze bij de ondervraagde het angstzweet te laten uitbreken en de lezer een verhoogde hartslag te bezorgen. Trouwens, wie op het matje geroepen wordt is niet noodzakelijk schuldig. Bij sommigen voel je de machteloosheid die voortkomt uit het niet kunnen aantonen van de onschuld. Gevoelige Lapena-liefhebbers zullen dit wellicht onverdraaglijk vinden... en dat is een compliment voor de auteur!

Meesterlijk zijn ook de details die het plot aanjagen: een kinderjasje dat op een ongewone manier aan de kapstok hangt of een boomhut waarvan de ladder is opgehaald. Hele kleine verhaalelementen kunnen in staat zijn om de richting van de ontwikkelingen te bepalen. 

Al snel besef je dat de val van het ene dominoblokje de buiteling van het andere met zich meebrengt. Als geen enkel stukje meer recht staat is de schade niet te overzien. Teveel zielen hebben ongeneeslijke littekens opgelopen. En het sociale weefsel valt in rafels uit elkaar.

In dit boek zonder adempauze toont Shari Lapena zich weer eens een volleerde psychologe die zowel de geest van haar personages als de psyche van haar lezers binnendringt en vertroebelt. 

Voor wie even uit de eigen comfort zone wil stappen, is 'Iedereen hier liegt' een perfect gecomponeerde achtbaan om naar uit te kijken!

★★★★★

De retraite - Emma Haughton

Huiveren in de woestijn

Net zoals Emma Haughton's vorige boek 'Het donker' is ook deze opvolger een 'locked-room mystery'. In beide verhalen wordt het decor, samen met de groepsdynamiek, ingezet als drijvende kracht voor het plot. Toch levert het inwisselen van de Antarctische kou voor de hallucinaties uitlokkende hitte van de Mexicaanse woestijn twee heel verschillende leeservaringen op.

In dit ongenadige landschap staat een afkickcentrum voor getraumatiseerde en meervoudig verslaafde patiënten, bijna allemaal rijkeluiskinderen. Voor exclusiviteit en privacy moet betaald worden.

Leidt deze formule tot levens veranderende inzichten? Spelen de begeleiders open kaart? Zal hoofdpersoon Zoey ontdekken hoe ze daar terecht is gekomen en wie de bankkaart heeft bovengehaald? En wat is de impact van het eeuwenoude, indiaanse ayahuasca-drankje? 'Je ego knalt uit mekaar', zo vat Axel zijn ervaring met dit psychedelicum samen.

Terwijl je je in de eerste helft van het verhaal afvraagt waar de schrijfster naar toe wil, legt ze zorgvuldig de puzzelstukjes neer. Daarna vallen langzaam maar zeker de oogkleppen van de patiënten en de lezer af, verdampen de rookgordijnen en toont de woestijn zich een hardvochtige tegenstander. 'De retraite' is een aangrijpend boek dat eindigt in een confronterende climax.

Soms doet het ene boek je aan het andere denken. In dit geval is de beweegreden van de dader precies dezelfde als die van de schipper op The Blue, het zeilschip in 'Onderstroom' van Lucy Clarke. Sommige dromen zijn zo hardnekkig dat ze leiden tot grensoverschrijdend gedrag.

Lucy Clarke is ten onrechte een enigszins vergeten, niet meer vertaalde auteur. Lees deze vrouw! Haar personages zijn op een aandoenlijke, vaak pijnlijke manier onvergetelijk! En de setting is minstens even sterk aanwezig en wellicht nog verleidelijker dan die in 'Het donker' en 'De retraite'.

Toch doet deze lof niets af aan de prestatie van Emma Haughton!

★★★★

De bloemist - C.I. Pattison

 Zelfs bloemen kunnen praten...

In 'De bloemist' waaien geuren en kleuren je uitbundig tegemoet! Maar een groter compliment is dat de stijl van de debuterende schrijfster even fris en charmant oogt als de bloemstukken in de winkel van haar hoofdpersoon Amy. Toch is C.I. Pattison een echte thrillerauteur die haar woorden kan laten prikken als de doornen van een muskusroos. Of zoals de kunstzinnige bloemiste over zichzelf zegt: 'Ik ben een van kleur verschietende kameleon die zich vol in het zicht verborgen houdt.' Dat belooft! 

Maar is zijn meer personages met een pokerface. En wie in zijn kaarten laat kijken is verloren! Een gladde architect, zijn geniepige echtgenote, zijn aan aandacht verslaafde schoonzus en Amy spelen een gewaagd spel. De ander één zet voorblijven is de kunst! 

Vrij vroeg in het verhaal wordt een lange, spannende eindsprint ingezet waarbij Amy een laatste keer verrast met haar bijzondere vakkennis!  

C.I. Pattison maakt waar wat ze belooft! Op naar nummer twee!

★★★★

Verborgen verleden - Chantal van Mierlo

Een noodlotsdrama in oud-Griekse stijl !

Voor sommige mensen is het al vroeg in het leven te laat! Te laat voor de liefde, te laat om aan een knagende geest te ontsnappen. Dat gebeurde met Elisabeth, de enige overgebleven bewoonster van het landgoed Berkenhorst. 

Als rechercheur Lara en haar professionele partner, journalist Vincent, besluiten om een podcast te maken rond de mysterieuze verdwijning van de adellijke dochter Helena zo'n twintig jaar geleden, melden zich steeds meer getuigen. Nadat ze zich door een aantal rookgordijnen heen hebben gewerkt, komt de ontknoping in zicht.

'Verborgen verleden' is een zorgvuldig gedoseerd en vormgegeven verhaal met levensechte personages. Zowel de Zwarte Weduwe, jonkvrouw Elisabeth, als het speurdersduo voeren een innerlijke strijd om het accepteren van de ontwikkelingen in hun persoonlijk leven. Alle drie moeten ze leren omgaan met verlies en dood. Misschien is de koppige strijd om deze cold case op te helderen een compensatie voor noodlotstijdingen. Mensen houden niet van machteloosheid!

Hoewel 'Verborgen verleden' je geboeid houdt tot de laatste bladzijde en er romantechnisch geen minpunt te vinden is, mist dit boek toch originaliteit om het maximum aan sterren te verdienen. Ondanks het uitgebreide aanbod aan Nederlandstalige en vertaalde spannende boeken, is het nog steeds mogelijk om heel vindingrijk uit de hoek te komen. Denk b.v. aan Freida McFadden (De hulp), C.L. Pattison (De bloemist), Matthew Blake (Anna O.), Mariska Overman (Noorderlicht), Jo Spain (Niet meer terug), Mathijs Deen (de Wadden-reeks) enz. 

De slotscène is een klap op de vuurpijl. En net zoals bij een oud-Griekse tragedie staat het groteske de geloofwaardigheid niet in de weg! 

★★★★

De vrouw in het blauw - Elly Griffiths

Verblind door religieuze hersenspinsels !

Hoewel je de boeken van Elly Griffiths zeker niet tot het 'cosy crime-genre' kunt rekenen, voel je je altijd erg thuis in haar literaire omgeving. De reden daarvoor is wellicht haar rustige verstelstem die matcht met het Engelse plattelandsleven. 'Rustig' wil trouwens niet zeggen 'saai', integendeel! 

In 'De vrouw in het blauw' neemt ze je mee naar streeklegendes en -tradities, historische wortels en eeuwenoude religies. Er wordt een antwoord gezocht op de vraag: 'Wie is de vermoorde vrouw in het blauw?' Dit jonge fotomodel droeg de lange blauw en witte kleding van Maria, de moeder van Jezus, die zowel door katholieken als anglicanen vereerd wordt. En is er een verband met de rol van vrouwen in de hedendaagse kerkgemeenschap? 

Gerechtigheid moet geschieden en de rust moet terugkeren in het dorp! Daar zal de gedreven inspecteur Nelson persoonlijk voor zorgen. In de tijd van de godsdienstoorlogen (16de eeuw) werd al veel te veel bloed vergoten. Ook in het afgelegen oosten van Engeland hebben de kloosters gebrand en werden monniken vermoord! 

Elly Griffiths slaagt er altijd in om een evenwicht te vinden tussen tussen de buiten- en de binnenwereld, het materiële en het beschouwende. Zonder dat het onderzoek hapert, valt er geregeld iets te leren! Bovendien is onderkoelde humor een bijkomend aspect van haar vakmanschap.

Voor het oproepen van de sfeer maakt de schrijfster gebruik van de drassige wildernis en de hoge heggen die, vooral bij avond, op een doolhof lijken. Voeg daarbij de moderne druïde Cathbad en de volle maan die over een verlaten kerkhof schijnt en en je waant je in je eigen cottage in Norfolk. 

Moet je spiritueel zijn aangelegd om van deze whodunit te genieten? Helemaal niet. Maar belangstelling voor religieuze geschiedenis en archeologie zal zeker helpen. In dit boek botsen traditie en moderniteit, het irrationele en de rede, obsessie en relativering, onverdraagzaamheid en respect voor de keuzes van een ander. Dat zijn tijdloze begrippen waarin elk van ons zich kan vinden! 

Zie ook 'Dodentunnels'

★★★★

Gestrand - Sarah Goodwin

Rauwe schets van de menselijke identiteit !

Van de deelnemers aan het reality-programma in Sarah Goodwin's nieuwste boek 'Gestrand' word je op z'n zachtst gezegd niet vrolijk. Om de confrontatie aan te gaan met de tirannieke, opportunistische of lafhartige personages die een jaar lang moeten overleven op een verlaten eiland, heb je emotionele moed nodig! Het begrip spanning krijgt in deze thriller een verpletterende laag die wordt gecreëerd door de duisternis in de medemens. Omdat de ander - met of zonder het laagje vernis dat beschaving heet - de spiegel van jezelf is, wil je wegkijken van de sadistische jacht op een weerloos slachtoffer.

Hoofdpersonage Maddy, een beschermd opgevoede vrouw, ervaart dat openheid en trouw aan jezelf niet de beste eigenschappen zijn als je in een groep wil overleven. Het ongewild dwarsbomen van het alpha-mannetje komt haar dan ook duur te staan. En het kuddegedrag van de anderen zorgt ervoor dat ze geen bondgenoten heeft. Vergelijk het met een zwembad vol mensen die één ploeteraar onder water proberen te houden.

Toch zorgen deze boeiende verhaalelementen ook voor ongeloof! Het gemak waarmee de hard werkende Maddy, die bovendien over unieke kennis beschikt, uit de groep verdreven wordt en het gebrek aan rationaliteit waarmee ze gedemoniseerd wordt, roepen de vergelijking op met de waanideeën achter de heksenprocessen in de middeleeuwen. De psyche van de boosdoeners wordt gestuurd door het doel dat de schrijfster voor ogen heeft. En daarbij gaat ze te kort door de bocht. Tenzij de verklaring bij de paddo's etende intriganten ligt...;-)

Maddy zelf, daarentegen, is een zeer overtuigend karakter dat je meteen een reddingsboei zou willen toewerpen! Dankzij haar opleiding tot botanist, haar oplossing gerichte houding en haar veerkracht blijft zij het hoofd bieden aan haar belagers. Zij is de Raynor Winn (cf. 'Het zoutpad') in dit hachelijke avontuur! Iemand die het onmogelijke waarmaakt!

Ook de survivalkennis en de weetjes over wilde planten dragen bij aan de waardering voor dit beklemmende boek over groepsdynamiek en het verlies van moraliteit! 

Zie ook 'The yacht'

★★★1/2

Anna O - Matthew Blake

'De Schone Slaapster' schudt de lezer wakker !

In de slaapkliniek The Abbey worden mensen opgenomen die hun ogen niet meer kunnen sluiten en anderen die ze niet meer kunnen openen.

Sinds kort heeft forensisch psycholoog, Dr. Ben Prince, een patiënte die in de media 'De Schone Slaapster' wordt genoemd. Omdat Anna Ogilvy al vier jaar slaapt en ervan verdacht wordt twee van haar vrienden te hebben vermoord, heeft Ben van het ministerie van Justitie de opdracht gekregen om haar wakker te maken. Sinds de openbare opinie haar geduld aan het verliezen is en opruiende taal op sociale platforms voor onrust zorgt, is de druk om Anna te berechten toegenomen. Daarom moet ze zo snel mogelijk wakker worden.

Wanneer de experimentele techniek van de psycholoog vruchten afwerpt, wordt de situatie alleen maar ingewikkelder. Er is namelijk ook een ethische component. De professionele plicht botst met de morele plicht! De gedachte dat de patiënte door zijn toedoen onterecht veroordeeld kan worden, baart hem grote zorgen. Tegelijkertijd is Ben ook een doorsnee mens met egocentrische drijfveren: deze casus geeft hem de kans om zijn carrière een aanzienlijke boost te geven.

In dit vrij complexe boek leer je over het berustingssyndroom, een defensiemechanisme dat in werking kan treden als de betrokkene in een traumatische situatie terecht komt en wil wegvluchten van de mentale pijn. Dan zakt de persoon weg in een comateuze slaap waardoor hij niet meer reageert op prikkels.

Matthew Blake nodigt de lezer uit om zijn aandacht op scherp te zetten! Vragen en dilemma's worden voortdurend opgevoerd. Is iemand die slaapwandelt ontoerekeningsvatbaar? Wanneer eindigt het bewustzijn en neemt de slaap het over? Is de geest belangrijker dan het brein? Vermag een psycholoog, in een aantal gevallen, meer dan een neuroloog?

Over het waarheidsgehalte van dit verhaal zegt de auteur: 'Ik heb ongeveer twee jaar onderzoek gedaan om er zeker van te zijn dat alles wat in het boek genoemd wordt absoluut juist is en zou kunnen gebeuren.' En zoals in 'Anna O' verteld wordt, bestaan er wereldwijd een aantal gelijkaardige case studies.

Hoewel de spanningsliefhebbers in het tweede gedeelte van dit plot aan hun trekken komen, buitelen aan het eind teveel twists en turns over elkaar heen. Overdrijving komt de geloofwaardigheid en de band met de lezer nooit ten goede. Matthew Blake heeft trouwens voordien al bewezen dat hij het slimste jongetje uit de klas is. Je blootstellen aan felle zon is schadelijk... ook voor een schrijver!

De kracht van deze intrige ligt dan ook vooral in het originele van het thema alsook bij de gecompliceerde draaischijf van wetenschap, ethiek en menselijk falen.

★★★★

De verdeelde staten van Amerika - Charles Groenhuijsen

Het journalistieke startschot van een turbulent jaar!

Deze vrij summiere recensie werd geschreven voor de Bruna-website

In dit verkiezingsjaar zullen er tal van boeken over de VS verschijnen. Journalist en OP1-presentator Charles Groenhuijsen bijt de spits af. Zijn invalshoek zijn de maatschappelijke thema's die zich weerspiegeld zien in de partijprogramma's en vooral in het discours van de politieke kopstukken. 

Met groot respect voor bronnen, feiten en cijfers, deelt hij zijn duiding met de lezer. Daarnaast ontsnapt hij als rechtgeaarde democraat niet aan de bezorgdheid om het behoud van de rechtstaat, het respect voor de grondwettelijke vrijheden, het functioneren van het parlement enz. Zowel wat binnen- als buitenlandse aangelegenheden betreft staat er de volgende maanden heel wat op het spel.

Dankzij zijn taalvaardigheid en dynamische vertelkracht kan de auteur een breed publiek aanspreken. Wie dit boek leest drukt zijn waardering uit voor de informatiemaatschappij die zich ver houdt van fake news en deep state-bangmakerij!

Een absolute aanrader!

★★★★★

Niet mijn dochter - Michelle Frances

Michelle Frances in de rol van onderzoeksjournaliste !

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen! 'Niet mijn dochter' haalt het niveau van 'Haar nieuwe vriend' of 'Zijn nieuwe vriendin' niet. Vooral dat laatste was een uitzonderlijk sterk boek! Het doortrapte Cherry-personage vergeet je nooit meer. 

Hoewel Michelle Frances de structuur stevig in handen houdt en haar karakters goed uitwerkt, mist dit verhaal over moeder en dochter de scherpte, de intensiteit en de originaliteit van haar ander werk. Misschien heeft dit niet meegezogen worden in het plot te maken met de aanpak van de thematiek. In 'Niet mijn dochter' heeft de schrijfster gekozen voor een maatschappelijk engagement dat alles te maken heeft met het beroep van dochter Becky die journaliste was. Na een verdacht ongeval waarbij ze om het leven kwam, ontdekt haar moeder Kate het letterlijk én figuurlijk onfrisse zaakje waarin Becky haar neus heeft gestoken. 

Van dan af neemt Kate het onderzoek over en waagt zich zelf op zéér glad ijs! Op het platteland buiten Londen blijkt een boerenbedrijf respectloos om te gaan met verdelgingsproducten die de bewoners uit de buurt levensbedreigend ziek maken.

Je krijgt de indruk dat deze, verder uiterst belangrijke kwestie, zich niet goed leent voor een spannend boek. Het thrillergenre moet kunnen spelen met de werkelijkheid, de grenzen van de realiteit wat kunnen oprekken. 'To thrill' betekent 'to feel excitement', 'in vervoering worden gebracht'. Dat laatste gebeurt niet als je een stuk in de krant leest. En daar leunt dit verhaal tegenaan.

Dit sensibiliserende boek levert geen modelthriller op! Er zit wat voorspelbaarheid in, er zijn een aantal kabbelende passages, het juridische steekspel levert weinig vaart op... Zelfs de ontknoping van het plot is maar matig interessant. 

De drie sterren gaan naar het enigszins in slaap gewiegde vakmanschap van Michelle Frances en de herinnering aan haar topboeken!

★★★ 

Zie ook de recensie 'Alles wat jij hebt'

Bloedlijn - Simone Van der Vlugt

 De edelstenen op de kroon zijn voor Simone !

Weinig historici en historische fictieschrijvers voelen zich aangetrokken tot de minder complexe middeleeuwen. Maar als je de mens in zijn maatschappelijke en persoonlijke omgeving plaatst, vind je in eender welke tijd verhalen die aanspreken. 

In 'Bloedlijn' gaat Simone van der Vlugt naar de vrij onbekende 13de eeuw terug, een periode waarin er strijd woedde om de uitbreiding van het centrale gezag in het Duits-Roomse Rijk dat bestuurd werd door de Hollandse koning Willem. Hij nam het onder meer op tegen de vrijheidsgezinde West-Friezen en de opzijgeschoven dynastie van de Hohenstaufen. Maar een koning wil het liefst keizer worden, ook Willem. Zou de vorst de kroon kunnen bemachtigen die de Paus op het hoofd van alle nieuwbakken keizers zet? 

De tegenspeelster van deze hooggeboren man is Katelijne, een bierbrouwster uit Alkmaar. Hoe de levens van haar zoon en Willem's troonopvolger samenvloeien, ontdek je als dit verhaal zich helemaal ontvouwt.

Uit haar vorige historische romans en ook haar spannende boeken blijkt dat Simone van der Vlugt het schrijversvak helemaal in de vingers heeft. Haar gedisciplineerde research loont! Haar jarenlange ervaring met het structureren, stofferen, doseren en toewerken naar een climax, levert voortreffelijke kwaliteit op. Handeling en beschouwing gaan naadloos in elkaar op. Geen wonder dat je tussen de regels door leest dat ze de lat voor zichzelf erg hoog legt! 

Maar de lezer verleiden doe je met je personages. Je kunt ze bijvoorbeeld naar onze tijd halen en Katelijne voor zichzelf laten opkomen in een weinig vrouwvriendelijke wereld. Je kunt de moeder van de koning met kennis van zaken laten praten over politieke aangelegenheden, niet alleen in de middeleeuwen maar zelfs nog in de Napoleontische tijd en later een bijna-exclusieve mannenkwestie. Je kunt regentes Aleid laten ervaren dat er in diezelfde politiek bitter weinig ruimte is voor sentimenten... en je lezer twee kanten van deze medaille tonen. En je kunt spelen met bloedbanden die vaak tot ontroerende loyaliteit leiden maar het ook kunnen verliezen van egocentrisme en machtswellust.

Samen met 'Rode sneeuw in december' en 'Nachtblauw' hoort 'Bloedlijn' tot de top van Simone's historische werk!

Je verdiepen in een ver verleden bezorgt je een beter inzicht in de wereld waarvan je deel uitmaakt!

★★★★★

In nevelen gehuld - Eva Björg Aegisdottir

 De arrogantie van de wij-en-zij-cultuur !

Volgens hotelemployee Irma horen misdaden thuis in afgesloten ruimtes. De schrijfster van 'In nevelen gehuld' is het daar vast mee eens. Eva Björg Aegisdottir heeft dit verhaal in een geïsoleerd, trendy hotel in West-IJsland gesitueerd. Daar komen vier generaties van een maatschappelijk zeer geslaagde familie samen. Maar zoals het zo vaak gaat, staan bloedbanden niet garant voor een warme sfeer.  

In de eerste helft van het boek krijgen de vrij talrijke personages een achtergrond en voel je hoe frustraties voor onderhuidse spanning zorgen. Bij het diner, en soms ook wat vroeger;-), wordt dat innerlijke ongemak dankbaar bestreden met sloten alcohol en een snuifje coke.   

Zoals Tryggvi, het sociale buitenbeentje van de familie goed beseft, denkt de clan dat ze boven iedereen staat. Wanneer een rechercheursteam zich bij het hotel meldt, wankelt hun arrogantie en gevoelloosheid. 

Hoewel een aantal uitgezette lijntjes mooi samenkomt in het laatste deel van het plot, krijg je de indruk dat het geheel te zwaar gestoffeerd is en daardoor structuur en diepgang mist. Toch is er aan de gedachtengangen van de personages veel aandacht besteed. Maar een fictieverhaal, spannend of niet, vraagt ook om voldoende handeling, de taalkundige term voor het geheel van gebeurtenissen en actie. Omdat ook daar het schoentje wringt ontstaat er onvoldoende betrokkenheid bij de lezer en dreigt het boek een beetje saai te worden. En als laatste minpuntje moet toch ook de weinig verrassende thematiek genoemd worden.

Dit gebrek aan evenwicht en originaliteit kan helaas niet goed gemaakt worden door de fijnzinnige vertelstem van de schrijfster. Omdat Eva Björg Aegisdottir de pijn van haar interessantste personages met zachtheid benadert, krijgt ze toch nog ★★★ 1/2 !

Iselin was bijna thuis - Ørjan Karlsson

 Harkerige stijl, klankloze vertelstem !

Van een nieuwkomer uit Noorwegen vraag je je onvermijdelijk af of hij een aanwinst is voor het Scandi-thrillergenre.

In zijn debuut 'Iselin was bijna thuis', neemt Ørjan Karlsson je mee naar de regio van de Lofoten-archipel waar een ervaren speurder en een jonge, scherpzinnige rechercheur uitgedaagd worden door een zieke geest die het op jonge vrouwen gemunt heeft.

Leg dit thema en deze setting in de handen van vergelijkbare auteurs zoals Viveca Sten, Johan Theorin, Michaela Bley, Arnaldur Indridason (toch wat zijn beste werk betreft) enz. en je krijgt een boek waarin je wilt wonen. Ørjan Karlsson, daarentegen, zet de deur maar op een kier. Je lijkt nooit echt welkom te zijn. 

Dat heeft alles te maken met een gebrek aan een krachtige vertelstem. Te vaak kabbelt het verhaal voort. Als hij wil scoren bij de lezer dan voelt dat gekunsteld aan. Nergens voel je urgentie, noch wordt het plot tot een naadloos geheel gesmeed. Bovendien worden de relaties tussen personages met literair potentieel niet uitgediept. 

Omdat taal en stijl de kracht en de levendigheid van verhalen bepalen moet een auteur deze tools beheersen. Dat is niet het geval bij deze Noorse debutant. Zijn stijl is houterig en kaal. Goed lopende zinnen die in andere zinnen overvloeien zijn de uitdaging van elke schrijver! 

En dan zijn er nog onthoofde frases zoals:

'Stampte met zijn voeten.' 

'Stroomde over.' 

'Wachtte.'

Dit is respectloos taalgebruik dat trouwens tegendraads werkt als je op zoek bent naar een op rolletjes lopende tekst! 

Voeg daar nog bij dat dit boek nergens de diepte ingaat, noch qua plot, noch qua maatschappelijke relevantie, noch wat de ziel van de personages betreft... en je blijft behoorlijk op je honger zitten!

'Iselin was bijna thuis' is een lange communicatiestoornis tussen een verteller en zijn luisteraars!

Een aanwinst voor het Scandi-genre is deze nieuwkomer dus niet...

★★

Niet meer terug - Jo Spain

 Meer dan een up-all-night-thriller !

Bij elk nieuw boek doet Jo Spain zichzelf en haar lezers een plezier door te kiezen voor een ander sub-genre. Een gesloten-kamer-mysterie, een whodunit in een noordelijke setting, een plot gedreven psychologische thriller. Een puzzel of een suspense verhaal. Wie haar kent weet dat ze elke schrijfuitdaging aankan!

In 'Niet meer terug' treffen we een stel op een zeer ongewone huwelijksreis. Zij heeft uit getergdheid een man vermoord en hij doet er alles aan om hun oude leven van de ondergang te redden. Of heeft iemand nog een verborgen agenda? Een terugvlucht zit er niet in... of wel?

In een vlaag van wanhoop wordt vriendin en juriste Mickey ingehuurd om te redden wat er nog te redden valt. Mickey is het vitale personage dat als een middeleeuwse Robin Hood een rechtvaardigheidsideaal nastreeft door (soms) buiten de legale lijntjes te kleuren. Samen met haar buddy Elliot zet ze zich op een onorthodoxe manier in voor mishandelde vrouwen.

Deze cast zorgt voor een meeslepende waterval van gebeurtenissen! Toch is dit boek niet alleen plot gedreven. In het betere verhaal is er altijd ruimte voor beschouwing.
De titel 'Niet meer terug' wijst fijntjes naar een tweede betekenis: als je mishandeld wordt door je partner blijf je niet thuis. Weggaan is het begin van een beter leven. Bovendien maakt Jo Spain duidelijk dat wetgevers en politie deze kwetsbare vrouwen nauwelijks of niet kunnen beschermen. Mickey probeert dat vacuüm op te vullen. Door middel van dialogen en haar innerlijke stem speelt de oplossing gerichte juriste tegelijkertijd de rol van reflecterend personage.
Op die manier krijgt een plot gedreven boek een diepere laag!

Met haar krachtige vertelstem neemt ze je mee naar het slotakkoord dat je confronteert met de complexiteit van de menselijke geest en de mogelijkheid om ook op diepe wonden een zacht pleister te plakken.
Jo Spain verdient meer waardering en een grotere uitstraling! Lees ook het zeer onderhoudende vorige boek: 'De laatste verdwijning'!

★★★★

Schrikkeldag - Inge Spaan

Een schokkende dorpskroniek die overtuigingskracht mist !

Schrikkeljaren verbinden aan terugkerende misdaden, is een verfrissende invalshoek voor een spannend boek! Maar een perspectief is slechts het begin van een verhaal...

In 'Schrikkeljaar' staat de relatie van Stef en Aafke onder druk. Zij heeft een vermoeden dat hij een verborgen agenda heeft. Bovendien krijgt Aafke vreemde telefoontjes in de aanloop naar weer een nieuwe schrikkeldag. Ook in het dorp waar ze wonen is de onrust groot. Als vlak voor 29 februari een alarmerende situatie ontstaat, krijgen de zenuwen het hard te verduren.

Een spannend boek hoeft niet nagelbijtend te zijn. Toch kan de opbouw van een plot te traag zijn en intensiteit missen. Dat is hier helaas het geval. Bovendien zijn de verhaalelementen vrij clichématig en soms wat ongeloofwaardig zoals het begin van de scènes met Marta en het schuurtje. Zelfs de cliffhangers overtuigen niet. En bij de ontknoping blijkt het zwakzinnige zusje wel èrg lucide en daadkrachtig te zijn.

In een psychologische thriller is de uitwerking van de personages vanzelfsprekend van het grootste belang. Hoewel er aan de psyche van Stef veel aandacht wordt besteed blijft hij op afstand. Zijn karaktertekening lijkt meer op een schets dan op een tot leven gebracht portret. Een hoofdpersonage moet een lezer voor zich kunnen winnen! 

Omdat Inge Spaan je niet strak genoeg bij het nekvel grijpt, blijf je een koele buitenstaander. En dat kan niet de bedoeling zijn... 

Terugkijkend kun je je niet van de slotindruk ontdoen dat de bouwstenen van dit verhaal cement missen! Ze hangen niet als zand aan mekaar maar missen toch eenheid. Dat heeft met de wijdlopigheid van de schrijfstijl te maken.

In dit genre is er zoveel meer kwaliteit te vinden! Om maar enkele namen uit de mouw te schudden: Michelle Frances (ontmoet Cherry en je zult haar nooit meer vergeten!), Jo Spain (lees 'Niet meer terug'!), B.A. Paris, Shari Lapena, Marieke Damen, Emma Haughton, Nelle Lamarr...

Volgende keer: meer compactheid, meer urgentie, meer psychologische scherpzinnigheid, een krachtige vertelstem! 

Dan komt de sterrenhemel in zicht! 

★★

De roep terug - Ann Cleeves

 De dubbele moraal van vrome christenen !

De start van een nieuwe reeks van een gewaardeerde auteur maakt je altijd nieuwsgierig! 

In 'De roep terug' wordt Matthew Venn, de rechercheur die zijn leven deelt met een man, geruggesteund door de intelligente en ietwat impulsieve Jen. Ze krijgen tegelijkertijd een moord én twee vermissingen in het graafschap Devon op hun bord. Als blijkt dat kwetsbare mensen, waaronder vrouwen met down, slachtoffer zijn, weegt de verantwoordelijkheid nog zwaarder dan bij andere misdrijven. 

In 'The long call' (Engelse boektitel), zoals de roep van de zilvermeeuw genoemd wordt, keert Matthew terug naar de streng orthodoxe baptistengemeenschap van zijn jeugd, de 'Barum Brethern'. Openheid en verdraagzaamheid zijn bij deze ouder wordende broederschap nog steeds geen gemeen goed. En sommigen gaan hun morele boekje zwaar te buiten!

Dit eerste Matthew Venn-deel heeft een mooi gedoseerd plot dat nergens verveelt. Van Ann Cleeves mag je geen nagelbijtende spanning verwachten, wel een tekening van een mini-samenleving in een sfeervolle natuurlijke omgeving met geloofwaardige en herkenbare personages. De schrijfster legt een uitgebreide puzzel neer die aan het eind netjes in elkaar valt. 

Een genietbaar staaltje recherchewerk met een ethisch perspectief!

★★★★

Zie ook de recensie van 'De schreeuw van de reiger'

Confettiregen - Splinter Chabot

 Neem genderidentiteit ernstig !

Splinter Chabot heeft een moedig en intiem boek geschreven over de worsteling met zijn seksuele geaardheid. Het verkoopsucces van dit verhaal zegt erg veel over de nood aan het delen van ervaringen rond niet-doorsnee genderidentiteiten. Zoekende jongeren vinden herkenning en steun in deze eerlijke maar ook schrijnende vertelling. En hetero's begrijpen beter dat trouw zijn aan een niet-hetero persoonlijkheid een gevecht is dat heel wat blessures oplevert. Bij het voorkomen of helen van die wonden kunnen main streamers een belangrijke rol spelen. Dat tonen de warme armen van Splinter's 'vriendinnenleger' aan. Deze meiden staan pal voor de hoop in bange dagen!

'Confettiregen' heeft elke lezer, jong of oud, straight of gay, heel wat te bieden! Van goeie boeken word je een beter mens!

★★★★

De hulp - Freida McFadden

 Zo moeder zo zoon !

Zoals bijna iedere lezer van spannende boeken intussen weet zijn de thrillers van Freida McFadden plot gedreven en barsten ze van de griezelige suspense!

In 'De hulp' wordt de psychologische krachtmeting tussen de personages opgezweept door een gewiekste vrouw, een echtgenoot met een inktzwarte verborgen agenda, een opportunistische ex-gedetineerde en een Siciliaanse tuinman. Iemand zal deze strijd verliezen...

Hoewel je de finale ziet aankomen komt er toch nog een bijzondere twist. En daarna mag het adrenalinepeil om gezondheidsredenen een beetje naar beneden. 

Freida McFadden heeft een sterke verbeelding en schrijft zeer suggestief. Met enkele pennentrekken roept ze hoogst ongemakkelijke situaties op.

Toch geen vijf sterren voor dit bloedstollende verhaal omdat de leeservaring het niveau van entertainment niet overstijgt. Ter vergelijking: gelijkaardige auteurs die je geest meer voeden en uitdagen zijn b.v. Anya Niewierra, Yvonne Doorduyn, Matthew Blake enz.

★★★★

Zie ook recensies van 'De perfecte zoon', 'De hulp ziet alles', 'Wat de hulp weet'

De affaire - Yvonne Doorduyn

 Tattoos vertellen wie je bent !

In 'De affaire', een verhaal over het raakvlak van de criminele onderwereld en de politieke bovenwereld, heeft Yvonne Doorduyn de touwtjes strak in handen! Op een kundige manier stoffeert en doseert ze haar plot. De talrijke puzzelstukjes worden minutieus gelegd. Bij het creëren van de drijvende kracht en het uitdiepen van haar personages maakt ze gebruik van haar professionele ervaring in journalistieke en ministeriële kringen.    

Het onvermijdelijke gebeurt: de waarheid zoekende parlementair journaliste bij de EU in Brussel, Jacky, geraakt verstrikt in een web van achterkamertjespolitiek en de lange arm van de zware misdaad. Tattoos van haar partner en zijn beste vriend verwarren haar maar zetten haar ook op weg naar antwoorden. Wat doen mythische wraakgodinnen en Hades, de heerser over de doden, op hun huid? En wat is de betekenis van Mephisto, de duivel uit Goethes Faust, in dit verhaal?

Gestaag wordt de spanning opgebouwd en het raadsel ontvouwd. Op elke bladzijde houdt de auteur je bij de les! Hier en daar wordt de werkelijkheid wel wat geweld aan gedaan. Bijvoorbeeld als de recherche een èrg vrije rol wordt toebedeeld of de labs razendsnel werken en de sluipschutters in een mum van tijd op daken verschijnen. 

Uiteindelijk zegeviert de rechtstaat en de vrijheid van meningsuiting. 

Dan is de cirkel rond: net als in de openingsfase van deze thriller kunnen we weer uit de bol gaan in café Belga aan het Flagey-plein... tot Mephisto zijn duivels weer ontbindt!

Ik groet jullie vanuit Brussel!

★★★★★