Michelle Frances in de rol van onderzoeksjournaliste !
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen! 'Niet mijn dochter' haalt het niveau van 'Haar nieuwe vriend' of 'Zijn nieuwe vriendin' niet. Vooral dat laatste was een uitzonderlijk sterk boek! Het doortrapte Cherry-personage vergeet je nooit meer.
Hoewel Michelle Frances de structuur stevig in handen houdt en haar karakters goed uitwerkt, mist dit verhaal over moeder en dochter de scherpte, de intensiteit en de originaliteit van haar ander werk. Misschien heeft dit niet meegezogen worden in het plot te maken met de aanpak van de thematiek. In 'Niet mijn dochter' heeft de schrijfster gekozen voor een maatschappelijk engagement dat alles te maken heeft met het beroep van dochter Becky die journaliste was. Na een verdacht ongeval waarbij ze om het leven kwam, ontdekt haar moeder Kate het letterlijk én figuurlijk onfrisse zaakje waarin Becky haar neus heeft gestoken.
Van dan af neemt Kate het onderzoek over en waagt zich zelf op zéér glad ijs! Op het platteland buiten Londen blijkt een boerenbedrijf respectloos om te gaan met verdelgingsproducten die de bewoners uit de buurt levensbedreigend ziek maken.
Je krijgt de indruk dat deze, verder uiterst belangrijke kwestie, zich niet goed leent voor een spannend boek. Het thrillergenre moet kunnen spelen met de werkelijkheid, de grenzen van de realiteit wat kunnen oprekken. 'To thrill' betekent 'to feel excitement', 'in vervoering worden gebracht'. Dat laatste gebeurt niet als je een stuk in de krant leest. En daar leunt dit verhaal tegenaan.
Dit sensibiliserende boek levert geen modelthriller op! Er zit wat voorspelbaarheid in, er zijn een aantal kabbelende passages, het juridische steekspel levert weinig vaart op... Zelfs de ontknoping van het plot is maar matig interessant.
De drie sterren gaan naar het enigszins in slaap gewiegde vakmanschap van Michelle Frances en de herinnering aan haar topboeken!
★★★
Zie ook de recensie 'Alles wat jij hebt'