Een kernloos verhaal !
Grensoverschrijdend
Het vertrekidee van 'Fetisj' zijn de foute feestjes waarop het internationale model Moniek wordt uitgenodigd. Omdat ze ook een drugsverslaving heeft, kan ze wel een extraatje gebruiken en levert daarom, zonder al te veel gewetenswroeging, minderjarige meiden aan aanwezige seksverslaafden. Als ze gechanteerd wordt, keert het lot zich tegen haar. Ze moet een eeuwenoud beeldje uit Haïti meebrengen dat 'opgeladen' (dat is de term die in het milieu van fetisjisten gebruikt wordt voor het tot leven wekken van de magische figuur) kan worden met het ultieme offer: een jonge maagd. Wanneer het gemartelde lichaam van de tiener Anneke gevonden wordt, weet Moniek dat ze medeschuldig is.
Voor niet-ingewijden is veel onduidelijk in dit verhaal. Hoewel je kunt raden dat het om seksfetisjisten gaat, wordt het nooit duidelijk waarom deze gestoorde individuen het beeldje zo belangrijk vinden dat ze bereid zijn om te chanteren en te doden. En hoe ziet hun ritueel eruit? Wat doen ze precies met het kleinood? Zorgde het format van de novelle toch voor een gebrek aan ruimte? Die zou er zijn geweest als er wat minder aandacht was gegaan naar de heldervoelende Indo-oma die alleen een sfeerverhogend personage is. Een duistere bezweringssessie zou niet misstaan hebben in deze spannende tekst! Sterker nog: ze zou het ontbrekende brandpunt van deze novelle kunnen zijn!
Op één been kun je niet dansen
Ook het meest verknipte karakter krijgt niet de kans om langzaam uit de kast te komen. Je verandert niet van het ene op het andere moment in een psychopaat. En het einde wordt enigszins afgeraffeld. De dames Wester lijken toch in tijdnood te hebben gezeten. Jammer ook dat interessante thema's zoals het misbruiken van wetenschap door criminelen of de invloed van het irrationale denken in onze samenleving, in dit korte genre niet ontwikkeld konden worden. Kijk, daar heb je het volwassen boek voor nodig!
★★